100

1. Што незвычайнае ў абмалёўцы аўтарам воблакаў?

Аўтар малюе ў сваім творы воблакі так, нібыта яны жывыя істоты. Ён расказвае аб іх, як аб самай прыгажэйшай з’яве на свеце. Менавіта воблакі малявалі яму кваявіды і з’явы, якіх ён ніколі ў свеце не бачыў. Аўтар важае, што самай прыгожай з’явай на свеце можна назваць тое, як збіраюцца і плывуць аблокі па небе.

2. Ці ўсе воблакі аднолькавыя? Што яны нагадваюць аўтару? Якога памеру і колеру воблакі?

На думку аўтара кожнае воблака мае свій памер і форму. Аўтар параўноўвае іх з клубкамі, якія хутка растуць, з’яўляючыся неведама адкуль. Ён расказвае, што воблакі могуць расці, вырастаць, а могуць знікнуць як дым, быццам іх зусім не было. Аўтару яны нагадваюць табун. Хмары ён называе вялікім белым купалам. невялікія хмаркі аўтар называе серабрыстымі фіранкамі, якія вісяць вельмі высако, або белай коўдрай, якая апранае неба.