67-68. Сябры прыроды

1. Хто апавядае ў вершы: паэт ці юныя даследчыкі прыроды? Дакажыце.

У вершы апавядаюць юныя даследчыкі прыроды, бо яны кажуць пра сябе як пра «надзейных сяброў прыроды» і што іх усюды вітаюць як сяброў.

2. Куды накіраваліся сябры прыроды? З якой мэтай яны падарожнічаюць? Як гэта іх характарызуе?

Сябры прыроды накіраваліся ў поле і ў бар. Яны падарожнічаюць з мэтай быць адданымі сябрамі прыроды. Гэта характарызуе іх як людзей, якія любяць і шануюць прыроду.

3. Чаму звяры ветліва сустракаюць гэтых вандроўнікаў? Паразважайце.

Звяры ветліва сустракаюць гэтых вандроўнікаў, бо яны з'яўляюцца надзейнымі сябрамі прыроды і, верагодна, не наносяць шкоды жывёлам і наваколлю.

4. Як вы разумееце выраз «У сонейка, у месяца бываем у гасцях»?

Выраз можна разумець як тое, што сябры прыроды часта бываюць на свежым паветры, на прыродзе, дзе яны могуць назіраць за сонцам і месяцам.

5. Патлумачце сэнс радкоў: Зялёна, светла сцелецца Наш у прыродзе шлях.

Сэнс гэтых радкоў у тым, што шлях сяброў прыроды праходзіць праз зялёныя і светлыя месцы, што сімвалізуе іх гармонію з прыродай і радасць ад знаходжання ў ёй.

Давайце абмяркуем

Ці лічыце вы сябе сябрамі прыроды? Чаму так думаеце?

Я лічу сябе сябрам прыроды, бо стараюся не шкодзіць навакольнаму асяроддзю, люблю бываць на прыродзе і клапачуся пра жывёл і расліны.

Народныя загадкі пра жывёл

Маленькі шарык пад лаўкаю шнарыць. – Мыш.

Касматы, вусаты, есці пачынае — песенькі спявае. – Кот.

Ходзіць па двары, на нагах — кіпцюры, белае каменне нясе. – Курыца.

Не кароль, а ў кароне; не гусар, а пры шпорах; гадзінніка не мае, а час знае. – Певень.

З-за куста шыпуля, за нагу цапуля. – Змяя.

Без станка, без рук, а кросны тчэ. – Павук.

Доўгі насок, тонкі галасок, хто яго заб’е, той сваю кроў пралье. – Камар.

Чоран, ды не воран, рагаты, ды не бык, шэсць ног без капыт, ляціць — вые, сядзе — зямлю рые. – Жук.

Творчае заданне

З дапамогай схемы складзіце загадку пра жывёлу.

З дапамогай пытання:
Хто ў лесе рогі носіць? (Алень.)

З дапамогай апісання:
Шубка рыжая, хвост пушысты, у лесе жыве, на дрэвы скача. (Вавёрка.)

З дапамогай супрацьпастаўлення:
Не кот, а хітры; не сабака, а палюе; не птушка, а ў норы жыве. (Лісіца.)