49. На мове роднай

1. З якімі незвычайнымі асобамі паэт размаўляе па-беларуску? Зрабіце слоўныя малюнкі яго размовы з сонейкам і вечарам.

Паэт размаўляе з сонейкам і марозным вечарам. Ён вітае сонейка, просіць яго свяціць ярчэй над родным краем і гукаць вясну з зямной далечы. Марозны вечар паэт просіць запаліць зоркі на нябёсах, каб яны збіраліся на вячоркі і чаруюць сваёй красой.

2. Аб чым просіць аўтар у сонейка і марознага вечара?

Аўтар просіць сонейка свяціць ярчэй над родным краем і гукаць вясну з зямной далечы. Марозны вечар ён просіць запаліць зоркі на нябёсах, каб яны збіраліся на вячоркі.

3. Патлумачце сэнс выразу «Чаруюць нас красой нязводнай...».

Выраз «Чаруюць нас красой нязводнай...» азначае, што зоркі зачароўваюць сваёй незгасальнай і вечнай прыгажосцю.

4. Чаму радуецца і чым ганарыцца беларускі паэт Мікола Мятліцкі? Прачытайце адпаведныя радкі.

Паэт радуецца і ганарыцца тым, што размаўляе на роднай мове. Адпаведныя радкі: «Я гавару на мове роднай.»

5. Якія чатырохрадкоўі патрэбна чытаць з апавядальнай інтанацыяй і ў павольным тэмпе? Якія — гучна і бадзёра?

З апавядальнай інтанацыяй і ў павольным тэмпе варта чытаць першае чатырохрадкоўе, дзе паэт разважае пра сваю мову. Гучна і бадзёра варта чытаць чатырохрадкоўе, дзе паэт звяртаецца да сонейка і марознага вечара, прасіць іх свяціць ярчэй і запальваць зоркі.