37. Я — беларус

1. У творах вам сустракаліся словы, якія ўжываюцца нячаста, але іх значэнне пры чытанні зразумелае. Да слова прашчуры падбярыце сваё тлумачэнне.

Продкі.

2. Кожнае новае чатырохрадкоўе паэт пачынае паўтарэннем слоў «Я — беларус...». Чаму ён выкарыстаў такі мастацкі прыём?

Каб падкрэсліць сваю нацыянальную ідэнтычнасць і гонар за тое, што ён беларус.

3. Якімі рысамі характару надзелены беларус? Пацвердзіце свае думкі радкамі з верша. Якія якасці беларускага характару ёсць у вас? Пералічыце іх.

Гонар, шчасце і непакорнасць.

Гэта пацвярджаецца радкамі з верша: «я ганаруся, што маю гэтае імя», «я шчаслівы, што маці мову мне дала», «я родам з племя непакорных».

У мяне ёсць такія якасці беларускага характару, як працавітасць, шчырасць і дабрыня.

4. У чым галоўны герой твора бачыць сваё шчасце?

Галоўны герой твора бачыць сваё шчасце ў тым, што маці дала яму мову і што ён можа чуць родныя песні.

5. Паразважайце, ці ўдалося мастаку адлюстраваць на малюнку героя верша. Чаму вы так лічыце?

На малюнку паказаны хлопчык, які трымае кветкі на фоне прыгожага беларускага краявіду. Мастаку ўдалося адлюстраваць героя верша, бо хлопчык выглядае шчаслівым і гарманічна спалучаецца з навакольнай прыродай, што падкрэслівае любоў да сваёй зямлі і гонар за сваю краіну.

6. Падумайце, пасля якіх слоў пры чытанні патрэбна рабіць паўзы. З якой інтанацыяй трэба чытаць сказы з клічнікамі?

Паўзы патрэбна рабіць пасля слоў «беларус», «нарадзіўся», «ганаруся», «шчаслівы». Сказы з клічнікамі трэба чытаць з узнёслай і ўпэўненай інтанацыяй.

Успомніце

«Аб добрай славе Беларусі ў свеце знаюць нездарма» — так піша Ніл Гілевіч у вершы. Якімі славутасцямі і дасягненнямі нашай Айчыны мы можам ганарыцца сёння?

Сёння мы можам ганарыцца нашымі культурнымі і гістарычнымі славутасцямі, такімі як Мірскі і Нясвіжскі замкі, Белавежская пушча, Брэсцкая крэпасць. Таксама мы можам ганарыцца нашымі спартсменамі, навукоўцамі і пісьменнікамі, якія дасягнулі міжнароднага прызнання.