278. Паўлінка / Пытанні да першага і другога актаў

Пытанні да першага акта п’есы

1. Ці захацелася вам пасля знаёмства з творам Янкі Купалы наведаць спектакль «Паўлінка» і чаму?

Пасля знаёмства з творам сапраўды можа з'явіцца жаданне наведаць спектакль па гэтай п'есе. «Паўлінка» з'яўляецца адной з самых вядомых і любімых беларускіх камедый, якая адлюстроўвае жыццё і звычаі беларусаў пачатку XX стагоддзя. Спектакль можа быць цікавым дзякуючы сваёй лёгкай і гумарыстычнай форме, яркім і каларытным персанажам, а таксама магчымасці ўбачыць на сцэне традыцыйную беларускую культуру і мову. Акрамя таго, пастаноўка можа даць новыя ўражанні і больш глыбокае разуменне твора праз акцёрскую гульню і сцэнічнае ўвасабленне.

2. Падбярыце эпітэты да назвы п’есы. Якой вам уяўляецца Паўлінка пасля першага знаёмства з тэкстам твора?

Яркая, маладая, ўпартая. Паўлінка ўяўляецца мне маладой і энергічнай дзяўчынай, якая не баіцца ісці насуперак волі бацькоў, каб захаваць сваё каханне.

3. Чаму Паўлінка і Якім Сарока сустракаюцца ў сакрэце ад бацькоў?

Яны сустракаюцца ў сакрэце ад бацькоў, таму што Сцяпан Крыніцкі, бацька Паўлінкі, катэгарычна супраць іх зносін і не хоча чуць пра Якіма як пра магчымага зяця.

4. Якія выказванні і ўчынкі Паўлінкі сведчаць пра тое, што яна кахае маладога настаўніка?

Паўлінка робіць смелыя і эмацыйныя крокі, каб захаваць іх адносіны: абараняе Якіма перад бацькам, выказвае адданасць і гатоўнасць ісці на любыя жэртвы за іх каханне, напрыклад, кідаецца да Пранціся, каб выратаваць фатаграфію Якіма.

5. Па якіх каларытных выслоўях можна пазнаць Сцяпана Крыніцкага і Пранціся Пустарэвіча?

Сцяпан Крыніцкі часта выкарыстоўвае выразы «каханенькая, родненькая», што адлюстроўвае яго патэрналістычныя настроі. Пранцісь Пустарэвіч часта выкарыстоўвае словы «глупства, вось-цо-да», што адлюстроўвае яго скептыцызм і адсутнасць сер'ёзнага стаўлення да праблем.

6. Як ставіцца Паўлінка да сваіх бацькоў? Аб чым гэта сведчыць?

Паўлінка ставіцца да сваіх бацькоў з павагай, але ў той жа час займае рашучую пазіцыю ў абароне сваіх пачуццяў і перакананняў. Гэта сведчыць пра тое, што яна цэніць сямейныя ўзаемаадносіны, але не гатова ахвяраваць сваімі марымі і каханнем.

7. Падрыхтуйце эскізы афішы да спектакля «Паўлінка».

Традыцыйныя матывы: Выкарыстоўвайце беларускі арнамент і традыцыйнае адзенне.
Галоўныя героі: Намалюйце Паўлінку і Якіма ў цэнтры.
Назва і аўтар: Вялікі шрыфт для назвы «Паўлінка» і імя Янкі Купалы.
Атмасфера: Светлыя і цёплыя колеры для камедыйнага настрою.

Пытанні да другога акта п’есы

1. Знайдзіце ў тэксце другога акта п’есы неабходны матэрыял для характарыстыкі Адольфа Быкоўскага, Сцяпана Крыніцкага, Пранціся Пустарэвіча, падкрэсліўшы пыхлівасць, духоўную абмежаванасць засцянковай шляхты.

Адольф Быкоўскі з'яўляецца пыхлівым і самазадаволеным персанажам. Ён хваліцца сваімі маёмасцямі і гаспадаркай, несучасна кажучы пра сваіх жывёл і ўраджаі, нягледзячы на тое, што яны не адпавядаюць рэальнасці. Сцяпан Крыніцкі прадстаўлены як чалавек, які лёгка верыць у словы і абяцанні Адольфа, не аналізуючы іх дакладнасць. Пранцісь Пустарэвіч паказвае сваю духоўную абмежаванасць, калі, ап’янелы, прыносіць гарэлку замест вады, каб ацверазіць Паўлінку, што сведчыць аб яго неспасобнасці разумець сітуацыю адэкватна.

2. Складзіце план характарыстыкі аднаго з персанажаў камедыі і падрыхтуйце вуснае паведамленне пра яго.

Характарыстыка Адольфа Быкоўскага:

Увядзенне: Адольф Быкоўскі як персанаж камедыі.

Пыхлівасць і самазадаволенасць Адольфа: хвастоўства сваімі маёмасцямі і гаспадаркай.

Духоўная абмежаванасць і павярхоўнасць: адносіны да іншых персанажаў і суспільства.

Абман і самаабман: як Адольф спрабуе ашукаць гераеў і сам сябе.

Камічныя сітуацыі, звязаныя з Адольфам: спробы ўцячы Паўлінкі з Адольфам і іх наступствы.

Вынік: роля Адольфа Быкоўскага ў раскрыцці галоўнай ідэі камедыі.

3. Пазнайце героя па яго характарыстыцы ў тэксце п’есы (трэнажор «Героі камедыі Янкі Купалы “Паўлінка”»). Каму з герояў аўтар сімпатызуе, а каго асуджае, высмейвае?

У п'есе «Паўлінка» Янка Купала сімпатызуе галоўным героям — Паўлінцы і Якіму Сароку, якія імкнуцца да кахання і свабоды. Аўтар высмейвае і крытыкуе пана Крыніцкага, бацьку Паўлінкі, за яго меркантыльнасць і кансерватыўнасць, а таксама высмейвае грамадскія нормы, якія ставяць матэрыяльны дабрабыт вышэй за сапраўдныя пачуцці.

4. Якімі прыёмамі і сродкамі ствараюцца смешныя, камічныя сцэны, вобразы герояў? Прывядзіце прыклады.

У камедыі смешныя і камічныя сцэны ствараюцца з дапамогай перабольшвання, неразумення і канфлікту інтарэсаў. Напрыклад, сцэна, калі Адольф спрабуе пахваліцца сваімі маёмасцямі, якія насамрэч далёкія ад рэальнасці, астатнія персанажы лёгка вераць у яго словы, што стварае камічны эфект. Або калі Паўлінка і Адольф гуляюць у карты, і кожны раз, калі Адольф праігрывае, Паўлінка называе яго «дуранем», паказваючы яго абмежаванасць і неспасобнасць перамагчы нават у простай гульні.

5. У якой яшчэ добра вядомай вам п’есе, вывучанай у VIII класе, героі танцуюць і спяваюць «Лявоніху»? Аб чым сведчыць выкарыстанне такой мастацкай дэталі?

У п’есе «Вечар» Аляксея Дударава героі таксама танцуюць і спяваюць «Лявоніху». Гэта сведчыць аб аўтэнтычнасці беларускай культуры і традыцый, якія займаюць важнае месца ў жыцці герояў. Такім чынам, аўтар падкрэслівае важнасць захавання нацыянальных традыцый.

6. Якія іншыя драматычныя творы вы чыталі або глядзелі ў тэатры, па тэлевізары? Якіх беларускіх драматургаў, артыстаў вы ведаеце?

З беларускіх драматургаў вядомы мне Уладзімір Караткевіч, Пётр Броўка, Янка Купала.